Dead Man
محصول 1995 آمریکا
Director: Jim Jarmusch
Writer: Jim Jarmusch
cast
Johnny Depp
Gary Farmer
Crispin Glover

در مورد مرد مرده باید بگم به نظرم این فیلم هجوی بود بر وسترن!
فیلمی پر از نماد فیلمی که به نوعی به تقابل سنت و مدرنیته میپرداخت شخصیت هیچکس که نماد فرهنگ سنتی بود و ولیام بلیک تحصیل کرده و مودبی که نماد فرهنگ معاصر غربه فرهنگی که شاید به ظاهر و در نگاه اول شیک و خوبه همونطور که شخصیت ویلیام بلیک در ابتدای فیلم این رو به ما نشون داد و در مقابل فرهنگ سنتی که در همون نگاه اول دارای وحشی گری های بارز و سطح پایین فرهنگ بود اما از نماد های دیگر فیلم اون سکانس شکار و تیر اندازی در قطار در ابتدای فیلم هست که به نوعی نشون دهنده توحش ذاتی و درونی ادم هاست که به ظاهر ویلیام بلیک مدرن ما تونسته بود کنترلش کنه اما چیزی نمیگذره که شرایط بلیک رو هم به ذات خودش بر میگردونه و اون پوشش زیبا و مدرن کنار میره و باز به ذات ادم میرسیم.

تضاد شخصیت هیچکس و بلیک به همین خطم نمیشه و از دیگر تضاد ها میشه به این اشاره کرد که هیچکس در کودکی در کنار سفید پوستها بوده و با فرهنگ اونها زندگی کردی و بلیک در این سن و سال روی به فرهنگ سنتی اورده و به نوعی با این فرهنگ سوار بر قایق به دنبال ارامشش میگرده و شاید همین رو باید دادن 1 امتیاز از طرف جارموش به اون فرهنگ دونست! همینطور از سفر با قطار که به نوعی نشون دهنده پیشرفت و تکنولوژی هست و البته اسم شهر که شهر ماشین هست و فرهنگ و خشونتی که در امتداد این مسیر و داخل شهر میبینیم میشه اینطور برداشت کرد که جارموش امتیاز منفی ای به صنعتی شدن داده!

شخصیت هیچکس با بازی عالی گری فارمر برای من خیلی دوست داستنی بود مردی که به دلیل بودن بین فرهنگ سفید پوست ها در کودکی توسط مردم خودش رونده شده بود اما خب توان زندگی با فرهنگ سفید پوستها یا به نوعی مدرنیته رو هم نداشت به همین دلیل درگیر دو راهی یا بهتر بگم شخصیت معلقی بود که شاید دلیل اسمش هم همین بوده.

حرف در مورد این فیلم بسیاره همینطور که نکات خوب در فیلم بسیاره که میگذریم از جمله سکانسی که فردی رو که بلیک میکشه با صورت روی اتش میوفته و یه ترکیب جالب و اشنایی که برای شمایل مقدس و مذهبی به کار میره رو به وجود میاره

و یا سکانسی که جانی با قایق حرکت میکنه و البته مهمتر از همه سکانسی که جانی در کنار اون اهوی مرده خوابیده که واسه من فوق العاده بود


از سکانس ها که بگذریم به نظرم دیالوگ ها هم خیلی خوب و بعضاً عالی بودن و بیاد ماندنی.
به نظرم تصمیم جارموش در مورد سیاه و سفید فیلمبرداری کار هم کاملاً به فیلم کمک کرد و یکی از دلایل مهمی که این فیلم با این حال و هوا از ریتم نیوفتاد علاوه بر باری عالی گری فارمر و جانی موسیقی استادانه نیل یانگ بود که من هنوز ساندترک های این فیلم رو گوش میدم و لذت میبرم از کار عالی نیل یانگ.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: